رمزگشایی از بهشت

در روایت آفرینش بهشت از چهار عنصر ساخته شده است : باغ عدن،برهنگی، درخت زندگی ، درخت دانش .این چهار عنصر مطابق با چهار آرزوی بنیادین بشری است یعنی به ترتیب ، سعادت، زیبایی ، جاودانگی و حقیقت. باغ عدن یعنی اینکه جهان در هماهنگی با نیازهای شماست. یعنی لذت بردن از جهان . برهنگی ، یعنی شما و بدن تان در هماهنگی با جهان به سر می برد یعنی زیبایی و مصرف میوه ی درخت زندگی انسان را جاودانه می ساخت.

آدم و حوا در بهشت به سه آرزوی بنیادین خود دست یافته بودند به جز آرزوی چهارم یعنی حقیقت و  مصرف میوه ی درخت دانش.اکنون سئوال این است که مصرف میوه ی درخت دانش را چگونه می توانیم رمزگشایی کنیم ؟ چرا این مصرف سبب سقوط از بهشت می شود.

در واقع ، بهشت نماد ِ زندگی در جهان بدوی و اسطوره ای است . انسانی که برهنه در دل طبیعت به سر می برد و در یک کودکی جاودانه و بدون هیچ رشد تاریخی می زید.اما وی اگاه نیست و در اصل به سبب عدم همین آگاهی است که گمان می کند زندگی اسطوره ای اش یک بهشت ازلی است. مصرف میوه ی درخت دانش نماد آگاه شدن است. اما این آگاه شدن به معنای سقوط از جهان بدوی است : آگاهی از مرگ ، درخت زندگی را نابود می سازد. انسان موجودی مرگ آگاه می شود. با آگاهی از نظم و حیات اجتماعی  ، انسان دیگر برهنگی را زیبنده ی خود و روابط جنسی اش نمی داند. با آگاهی از نیازها و رنج های زندگی طبیعی ، انسان دیگر سلطه ی طبیعت را لذت بخش تصور نمی کند.

نماد دیگر انسان بدوی که تجسمی از سه آرزوی آغازین یعنی لذت ، جاودانگی و زیبایی : ارس یا کوپید است. فرشته هایی کودکی که قدیسین را طواف می کنند : آنها تجسمی از هر سه آرزو هستند. کودک هستند یعنی نماد جاودانگی ابدی اند. بالدار هستند یعنی نماد برخورداری از لذت ( پرواز بهترین نماد خوشی و سعادت و حظ جنسی است)و البته زیبا و برهنه اند.

اندیشه ی یهودی به سبب رمزگذاری وضعیت بدوی / تمدن در اسطوره ی آفرینش و تصور بهشت ازلی، قادر شده است بر ذهن بشریت حکم فرمایی کند. چون در واقع تمدن را پروسه ی تکمیل چهار آرزو می بیند. در بهشت ابدی است که هر چهار آرزو تکمیل می شود.

تاکنون انسان نتوانسته است که از ابررمزهای اندیشه ی یهودی فراتر رود. اندیشه ی یهودی چنان هیولای نیرومندی است که با رمزگذارهای هزار لایه اش هزاران سال ذهن بشر را مسخ کرده است. این تنها اندیشه ای است که توانسته است انسان را با چهار آرزوی بنیادینش ترسیم کند. اندیشه ی یهودی با ابراسطوره ی بهشت ازلی نقشه نگاری از انسان جامعه طبقاتی است. ستایش برانگیز و البته مخوف.